یادش بخیر،سال 66 بود و من 5 ساله بودم.شهرام شب پره تازه یه آلبومی داده بود بیرون به اسم باغ الفبا که ما هم یه نوار زوار در رفته و درپیت و بی کیفیتی ازش داشتیم و کلی جلو درب و همسایه پز میدادیم که آپتودیتیم و کلی با این حرفا واس خودمون حال میکردیم!!!
داداشم مرحوم فرهاد با کارای شهرام شب پره خیلی حال میکرد و طرفدار پروپا قرصش بود.این آلبوم باغ الفبا که اومد بیرون منم یه جورائی طرفدار شهرام شب پره شدم نه به خاطر صداش بلکه به این خاطر که توی خونه ما صدائی جز شهرام به گوش نمیرسید و دیکتاتوری محض حاکم بود!چند روز پیش به طور ناخوداگاه توی یکی از جستجوهای روزمره ام توی فضای مجازی چشمم به این ترانه ی نوستالوژیک سال66 خورد.ناخوداگاه اشک توی چشمام نقش بست و کلی یاد گذشته و خونه مون افتادم که هنوز فرهاد زنده بود و نفس میکشید.
یاد باد! آن روزگاران یاد باد!
