انگار همین دیروز بود(1373/04/08)که دست عجل ربودنت را به نگاره نشسته و ناباورانه عروجت را با چشمانی خیس به تماشا نشستیم.چه غمگینانه بر چله نشستیم و بر چهار ستون وجودمان عصاره ی یأس و پیری و سرخوردگی را پاشیدیم.
فرهاد جان؛شانزده سال از رفتنت سپری شده و هنوز بانیان رفتنت از قدرت سیرابند.شانزده سالمرگ از پر گشودنت بر ما گذشته و همچنان نااهلان حرف از مردم و مردمانی میزنند،که خود بدان پایبند نبوده و نیستند!
نه رخت بر بستنت را هنوز باور نداریم،زیرا که هنوز به این مبانی معتقدیم که مرده گان حقیقی همان زنده گان فاسدی هستند که همچون حشرات موزی هر جا آثاری بر جا مانده از شرینی بر کنج آواری ببینند،چون غریزه هل هله کنان بر آن میشتابند!
فرهاد جان؛شانزده سال از رفتنت سپری شده و هنوز بانیان رفتنت از قدرت سیرابند.شانزده سالمرگ از پر گشودنت بر ما گذشته و همچنان نااهلان حرف از مردم و مردمانی میزنند،که خود بدان پایبند نبوده و نیستند!
نه رخت بر بستنت را هنوز باور نداریم،زیرا که هنوز به این مبانی معتقدیم که مرده گان حقیقی همان زنده گان فاسدی هستند که همچون حشرات موزی هر جا آثاری بر جا مانده از شرینی بر کنج آواری ببینند،چون غریزه هل هله کنان بر آن میشتابند!
برادر جان؛آسوده بخواب که حق همچنان بیدار است...
پینوشت: سیلوی بندرامام خمینی(بزرگترین سیلوی خاورمیانه) در هفتم تیرماه 1373 دچار سانحه ی آتش سوزی میشود و بعد از شات دان کردن سیلو به دستور اداره بازرسی و ایمنی،با دستور مستقیم اکبر ترکان از وزیران وقت راه و ترابری در دوره رفسنجانی،مجدداً وارد چرخه ی تولید میشود که در اثر انباشته شدن گازهای سمی و خطرناک با استارت کارخانه ،صبحگاه هشتم تیر 1373 با انفجاری مهیب روبرو می گردد،که در این حادثه عده ای بی گناه جان به جان آفرین تسلیم میکنند./.
 |
| برادر جان؛آسوده بخواب که حق همچنان بیدار است... |
