نشانی...

طفلي به نام شادي،
ديريست گمشده ست
با چشمهاي روشن  ِ براق
با گيسويي بلند به بالاي آرزو
هرکس از او نشاني دارد
ما را کند خبر
اين هم نشان ما:
يک سو خليج فارس
سوي دگر خزر...
دکترمحمدرضا شفیعی کدکنی

8 نظرات:

نعیمه گفت...

گاهی فکر می کنم که ما ایرانی ها در گم کردن این طفل نازنین تعمد داریم.

مینا گفت...

30 ساله گم شده بعید میدونم پیدا بشه . دقت کردی که ما جوونها چقدر دلمرده هستیم ؟ والا بابام از من دلزنده تر و شادتره . آخه اونا لااقل جوون که بودن شاد بودن . ما جی ؟ یه عده یه آشی پختن ما هم مجبوریم بخوریم . چه آش بدمزه ای هم هست !!!

مینا گفت...

از این شعر خیلی خوشم اومد میشه با اجازه بذارم تو وبلاگم ؟

مهتا گفت...

آخی..
کاش پیداش کنیم..
کاش..

امیر گفت...

یه وقتی پیدا میشه که دیگه نه اون چیزی از پدر و مادرش یادشه و نه پدر و مادرش یادشون میاد که همچین طفلی داشتن و یه روز گم و شده.

نگار گفت...

سلام جناب !
چه عجب یادی از فقیر فقرا کردین !
راجع به اثاث کشی ==) مگه نگفتی همه جا فیلتره؟!
منم فکری نکردم و بی خیال شدم

elham* گفت...

شهریار شهرسنگستان

ناشناس گفت...

حتی اگه آدرسش روهم پیداکنیم بعید میدونم بتونیم به دستش بیاریم